Chciałam zarabiać 3 tys. złotych „brutto na rękę”

Nasza dzisiejsza bohaterka Kinga podjęła niedawno swoją pierwszą pracę. Niestety bidulka nie znała różnicy pomiędzy „wynagrodzeniem brutto” a „wynagrodzeniem netto”, dlatego też musiała zmierzyć się z gorzkim rozczarowaniem, kiedy jej pierwsza pensja wpłynęła na konto. Kinga podpisując umowę o pracę umówiła się z szefem na kwotę brutto, żyjąc w przekonaniu, że to właśnie ta kwota będzie co miesiąc zasilała jej konto. Niestety rzeczywistość rozczarowała Kingę. Ten tekst jest o tym co wpływa na różnicę pomiędzy wynagrodzeniem brutto i netto.

Tytułem wstępu

Powyższa sytuacja może wdawać się dla niektórych absurdalna, nieprawdopodobna i niemożliwa do wydarzenia w dzisiejszych czasach. Nic bardziej mylnego. Niestety w dalszym ciągu można spotkać osoby, które nie znają różnicy pomiędzy wynagrodzeniem brutto a wynagrodzeniem netto (potocznie zwanym „na rękę” albo „na czysto”). Dla pokazania kontrastu pomiędzy tymi dwoma pojęciami pojawił się oksymoron w tytule tego tekstu – „brutto na rękę”. Nie ma czegoś takiego. Albo mamy do czynienia z wynagrodzeniem „na rękę” (czyli netto) albo mamy do czynienia z wynagrodzeniem brutto. Nie możemy stosować tych dwóch pojęć zastępczo. Pomyłka może nas słono kosztować – tak jak Kingę. Niestety szkoła nie zawsze uczy tak praktycznych rzeczy jak różnica pomiędzy wynagrodzeniem brutto i netto, czy też co wpływa na tę różnicę, dlatego też nie ma co się zbytnio dziwić naszej Kindze. Chociaż fakt faktem, że mogła o to zapytać wujka Google… Za chwilę wszystko się rozjaśni.

Płaca brutto vs. płaca netto

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN „brutto” to:
1) nieuwzględniający dodatkowych kosztów, potrąceń;
2) nie uwzględniając dodatkowych kosztów, bez potrąceń.
I właściwie ta krótka definicja „brutto” jest wystarczająca, aby w podstawowym stopniu zrozumieć, czym jest „płaca (wynagrodzenie) brutto”. Otóż wynagrodzenie brutto to kwota naszego (aczkolwiek tylko w części) wynagrodzenia przed obowiązkowymi potrąceniami na podatek, ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Pracodawca jest zobowiązany do pobierania z naszego wynagrodzenia podatku oraz składek na wspomniane wyżej ubezpieczenia. W konsekwencji „wynagrodzenie brutto” oznacza kwotę, która nie wpłynie na nasze konto, ponieważ musi zostać pomniejszona o obowiązkowe potrącenia. Kinga wynegocjowała ze swoim pracodawcą wynagrodzenie brutto w wysokości 3000 PLN. Obce były jej pocięcia „brutto” i „netto”, dlatego też była przekonana, że 3000 PLN wpłynie na jej konto, stąd też Kingi plan – chciała zarobić „trzy brutto na rękę”.

Z kolei „płaca (wynagrodzenie) netto” to przeciwieństwo „wynagrodzenia brutto”. Kwota wynagrodzenia określona jako netto oznacza kwotę wynagrodzenia brutto pomniejszoną o obowiązkowe obciążenia. Przedstawiając to na równaniu: wynagrodzenie brutto – obowiązkowe potrącenia dokonane przez pracodawcę = wynagrodzenie netto. Co do zasady, to wynagrodzenie netto wpłynie na nasze konto.

Znajomość tych dwóch pojęć jest bardzo ważna, zwłaszcza na etapie negocjowania naszego wynagrodzenia podczas rozmowy o pracę. Potrafiąc dokonać prostego mnożenia w pamięci i znając zaproponowaną przez naszego przyszłego pracodawcę kwotę wynagrodzenia brutto możemy w łatwy sposób ustalić, ile wyniesie nasze wynagrodzenie netto. O tym poniżej.

Co wpływa na różnicę?

Na różnicę pomiędzy wynagrodzeniem brutto i netto składa się wiele elementów. Pracodawca, od wynagrodzenia brutto, musi odjąć kwotę na pokrycie składek na ubezpieczenia społeczne: składka emerytalna, składka rentowa i składka chorobowa. Ich wysokość zależy od kwoty wynagrodzenia, ponieważ są obliczane według stawki procentowej, a nie według stałej kwoty. Innymi słowy, im wyższe wynagrodzenie brutto, tym wyższe składki na ubezpieczenia społeczne. Dodatkowo wynagrodzenie zostaje pomniejszone o składkę na ubezpieczenie zdrowotne i finalnie o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych. Poniżej tabela prezentująca wyliczenie kwoty netto z wynagrodzenia brutto 3000 PLN:

3 000,00

wynagrodzenie brutto

-292,80

składka emerytalna (9,76%)

-45,00

składka rentowa (1,50%)

-73,50

składka chorobowa (2,45%)

-232,98

składka zdrowotna (9%)

-199,00

zaliczka na podatek (18%)

2 156,72

wynagrodzenie netto

Z powyższego wynika, że różnica pomiędzy wynagrodzeniem brutto i netto wynosi 843,28 PLN. Zatem wynagrodzenie netto stanowi w zaokrągleniu 72% wynagrodzenia brutto. Chcąc szybko obliczyć orientacyjną kwotę naszego wynagrodzenia netto, możemy przemnożyć wynagrodzenie brutto przez 72%. To proste działanie może pozwolić nam uniknąć zaskoczenia, jakiego doznała nasza Kinga.

W Internecie można znaleźć wiele darmowych kalkulatorów, które umożliwiają w łatwy i szybki sposób obliczyć zarówno wynagrodzenie netto na podstawie wynagrodzenia brutto, jak również wynagrodzenie brutto na podstawie wynagrodzenia netto.

Klin podatkowy

Będąc przy temacie „wynagrodzenie brutto vs. wynagrodzenie netto” nie sposób pominąć kwestie dotyczące dodatkowych kosztów, które musi pokryć pracodawca. Niestety powyżej wspomniane 3000 PLN brutto to nie jedyny koszt, który musi ponieść pracodawca zatrudniający pracownika. Pracodawca musi pokryć dodatkowe składniki:

3 000,00

wynagrodzenie brutto

292,80

składka emerytalna (9,76%)

195,00

składka rentowa (6,50%)

60,00

składka wypadkowa (0,67% – 3,33%)

73,50

Fundusz Pracy

3,00

Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

3 624,30

całkowity koszt zatrudnienia pracownika

Zatrudnienie Kingi to dla jej pracodawcy koszt wynoszący 3624,30 PLN. Kingi wynagrodzenie netto wynosi 2156,72 PLN. Różnica pomiędzy tymi dwiema kwotami wynosi 1467,58 PLN. Kwotę tę nazywamy klinem podatkowym, dzięki któremu możemy poznać różnicę pomiędzy całkowitym kosztem zatrudnienia pracownika, a jego wynagrodzeniem netto. Podsumowując: pracodawca Kingi musi ponieść miesięczny koszt w wysokości 3624,30 PLN, Kinga zarobi miesięcznie 2156,72 PLN, a klin podatkowy wynoszący 1467,58 PLN pracodawca przekaże na obowiązkowe składki i podatek dochodowy.Warto wiedzieć, jaka jest różnica pomiędzy wynagrodzeniem brutto i netto oraz co wpływa na tę różnicę.

Warto wiedzieć, jakie koszty ponosi nasz pracodawca w związku z naszym zatrudnieniem. Warto wiedzieć, aby nie rozczarować się po pierwszym miesiącu jak Kinga. Po prostu warto.

 

1 komentarz

  • […] W praktyce możemy spotkać dwa najczęstsze sposoby płacenia podatków: 1) robi to płatnik (pracodawca) za podatnika (pracownika), 2) robi to samodzielnie podatnik (przedsiębiorca). W pierwszej sytuacji wygląda to w sposób następujący: pracownik umawia się z pracodawcą na kwotę brutto. Z kwoty brutto, którą de facto wypracował pracownik, pracodawca (zgodnie z Ustawą PIT pełni on funkcję płatnika) jest zobowiązany naliczyć, pobrać i wpłacić do urzędu skarbowego właściwą kwotę podatku. Do tego dochodzą jeszcze składki ZUS (więcej o sposobie potrąceniach z wynagrodzenia pracownika pisałem tutaj ->  Chciałam zarabiać 3 tys. złotych „brutto na rękę”). […]

Skomentuj Pięć podatkowych prawd polityków – psychologia podatków Anuluj pisanie odpowiedzi